Sayfalar

Ahmed Arif:Biz bu halkı sevdik Ve bu ülkeyi. İşte bağışlanmaz Korkunç suçumuz...

elinde Diyarbekir kuşağı 
Zulasında kimbilir hangi hınç, hangi mısra Yürür namus bildiği yolda... Yürür yine de yalınayak ve ayakları yanarak  





Gözlerinin pınarında Bir bulut,Boşandı boşanacak Nerdeyse..Aklımdan geçenleri Okuyorsun su gibi.
Dünya gördü Bizi boğazladılar...
Tutma gözyaşlarını
Onur da ağlar...
Bırak yıkansın gökyüzü,Lacivert, yeşil, altın
Işıkları günbatının.İşte şafaktayız gene
Çırılçıplak Ve mavi.
İşte sanki dağ yeli
Ve işte sanki meltem...


Kimse toz konduramaz Kesip attığımız tırnağa bile
Sen en güzel kızısın 
Bütün galaksilerin
Bense tozuyum artık Akkor tozuyum 
Prometheus'u yakan
Kara sevdanın...
Ne alnımızda bir ayıp
Ne koltuk altında
Saklı haçımız
Biz bu halkı sevdik Ve bu ülkeyi.
İşte bağışlanmaz
Korkunç suçumuz...