Sayfalar

Samson Ve Dalila - Didem Madak

Heceleme beni artık Allah’ım bırak okunaksız kalayım 
Kaderimin hepsi pek iyi olmasın varsın 
Bak, ömrüm eriyor işte 
Çocukluk fotoğrafımdaki kardan adam gibi yanı başımda 
Bak, ilkokul talebesi kalbimden Yine karne parası istiyorlar 
Bir gecekonduda oturuyor kalbim oysa 
Yağmur yağdıkça Bir gecekondunun damı gibi içine doğru ağlıyor 
Saçlarımda dolunay taneleri eriyor 
Saçlarımda bir kızılderili reisi oturmuş barış çubuğu tüttürüyor 
İsmi: Mehtapta öpüşen iki sevgili 
Kalbim küs oysa, kalbim yalnız bir kovboy 
Nedense şimdi evinden çok uzakta 
Saçlarım düşler görüyor 
Rengarenk uçan balonlar havalanıyor her telinden 
Saçlarımda kiraz bahçeleri salıncak kuruyor dallarına çocuklar 
Hep ben düşüyorum, hep ben, 
Ben: İsmim kara bereli iki çocuktan biri 
Ben çocuklardan biri, Fazla yaramaz. Ne zaman ağlasa 
İskambil kupası damlıyor gözlerinden 
Rest diyor hep, rest. Ne demekse? 
Ben çocuklardan biri, Fazla yaşamaz 
Ne bir sarmanı var okşayacak, Ne zamanı. 
Zamanı sarışın bir kedi olarak yarat baştan Allah’ım 
Bırak okşayayım. 
Esirge ve bağışla beni gerçekten 
Bırak düşlerimde kaybolayım. 

Bir boş beşik hikayesinin olmayan çocuğuyum. 
Kanadı kırılan kartal da benim beddua etsem. 
Bir ağıt olarak yak beni Allah’ım 
Parmaklarına kına olayım hayatın. 
Affet bu siyah ve transparan duayı. 
Ben zaten gecenin arka cebinde falçatayım.