Sayfalar

Canına okumuşlar ekmeğimizin zincire yatırmışlar delikanlı günlerimizi kan etmişler ellerimizi düşlerimizi, canım gülüm kan.. gayri bize ölüm yok!

ben işçi çocuğuyum evladım 
demiryolu atölyesi işçilerinden emekli şükrü nün oğluyum
ekmekle doydu karnım ekmekle avutuldum
ekmekle korkutuldum
sen sofraya havyar da koysan kuzu kızartması da
önce ekmeğe varır elim
çilemin adı benim ekmek kavgası
hiçbir şey istemedim şu dünyadan kendim için
ne köşk ne araba ne para
tükürmüşsem içine senin tapındığın o sıfatların
satıyorsam emeğimi yok pahasına
ben işçi çocuğuyum evladım benim davam başka dava