Sayfalar

Taş Parçaları / Birhan Keskin


XIX

Varla yok arasındayım

Varla yok arasındayım
Hep, varla yok arasındaydım.
Zaten.
Ben bilmedim ki

Niye teyelliyim, niye?



Varla yok arasında
Varla yok arasında
Elimde bir kırık testi



Elimde bir kırık testi
Nereye bırakayım!

XX

Gitmek mi yitmektir kalmak mı artık bilmiyorum
Yerini yadırgayan eşyalar gibiydim ya ben hep ve inançlı, gitmenin bir şeyi değiştirmediğine.
Bilemem,
Belki bu yüzden
Ben sana yanlış bir yerden edilmiş
Bir büyük yemin gibiydim.

Beni hep aynı yerimden yaralayan o eve
Yine de döneyim döneyim istedim.

XXI
Ah benim sesimle
Söylesem de, inanmazlar
Benzemiyor çünkü bir dile.
Döndüğüm, döndüğüm ama döndüğüm
Döndüğüm bu sema sensin. Dönnnnnnnnn


düğüm.
Sen benim kara ömrüme vuran
Suyumu harelendiren sevincimdin.


XXXV

Onu sevebileceğinin en yücesiyle sevdin.
Titreme daha fazla kalbim.
Bağışla kendini artık onu da ,
Bırak gitsin.
Bırak gitsin.
O senin en ezel gününden kaderin
Sen onu nasılsa bin kere daha


Seveceksin.



XXII
Günler öylece kendi kendine geçsin diye

Bir camın arkasında durdum

Bana dokunmasın hiçbir şey

Hiçbir şey yarama merhem olmasın

İyileşecekse , hiçbir şeysiz iyileşsin diye

Bir camın arkasında durup

Akana hayata ve zamana baktım..



Bilirdim , biliyordum , biliyorum,

Bittiğinde , geçtiğinde ,

Azaldığında sızı iyileştiğimde ,

O saman tadıyla karıştığında ;

Her şey daha acı olacak..

XXXIII

Ne sanıyorsun ?

Ne sanıyorsun ?

Benim olan artık

Senin de kaderin :

Dağbaşı,

Oradaki yaralı ıssızlık..