Sayfalar

Kedilerin Alışkanlıkları - Didem Madak

Kayboluşumun beşiğini sallıyorum bu akşam 
Büyüyor yavaş yavaş 
Sırtında parmak izleriyle zamanın 
Bir tekir kedi ile beraber seyrediyorum hayatı: 
O meleklerin cebinden düşen anahtardı, 
Son zikrin halkası Allah’ın son hatırası 
O bizim kaçırdığımız fırsattı 
Uğurböcekleriyle parmak uçlarında 
Küçümserdi hep ona olan aşkımı 
Gözünün yaşına bakmadan şimdi ben kovuyorum ihtiyarı 
Ardımda kırık bir ayna üvey anneleri hayatımın. 
Batsın diye güneşe tempo tutan o kız çocuğu... 
Evden kaçışımın pembe spor ayakkabıları vardı. 
Hüzün neydi sanki o zaman 
Artık kullanılmayan dikiş makinesi annemden kalma. 

Ölüm neydi sanki o zaman bir önseziden başka. 
Evden kaçabilirsin artık çocuk, ama kaderden asla! 
Babam çıkarılmış bir adam bütün fotoğraflardan 
Kader neydi sanki o zaman, 
Masada açık unutulmuş turuncu kulaklı bir makastan başka. 
Bir ağaca bakıyorum şimdi başladığı yerde bitiyor dünya 
Alışıyor dil şimdi azı dişin bıraktığı boşluğa. 
Bastırıldı nihayet hayatın kadife kalesinde çıkan isyan. 
Söküyorum şimdi sözleri birer birer 
Kalpten kalbe giden yolu kapayan 
Kalbim, anlatılmaktan usanmış, 
Yıldızı sönmüş bir komedyendir artık, 
Dilencinin önünde kahkahalar atıyor, 
Kirli bir mendille çıkınlanmış şimdi dünya. 
Hayretle bakıyorum kedinin gözlerindeki çapağa, 
Geri vermiş hayata çaldığı şiirleri, 
Ne zaman aşkı tersinden okusam 
Anlıyorum kediler bile meğer alışmış bu yokluğa 
Sallayıp duruyorum bu akşam kayboluşumun beşiğini, 
Gönüllü hemşire birinci sigarasına. 
Sarhoşum kadehlerde biriken tozla 
Çekil diyorum kağıda, çekil, içer ve zehirlenir 
Ne zaman gözlerimden mürekkep damlasa. 
Kalbime dokunuyorum bir kelebeğe dokunur gibi 
Yetmez mi acaba bu dökülen pullar aşka? 
Yoksa şu sızıyı sobası tüten evin şiirinde mi saklasam? 
Şu sardunyanın kırmızı çiçek açışına 
Yetmez mi acaba ah kör olmuş bir Türk filminde ağlasam? 
Ne zaman sorsam, anlıyorum kediler bile meğer alışmış zamana. 
Dünyayı bir salyangozun izlerinde dolaşsam, 
Elimde parlak bir harita hiçbir atlasta henüz yer almamış. 
Ardımsıra yollara hayalimin kırıklarını bıraksam 
Yeter mi bu izler beni kendime getirmeye acaba?