Sayfalar

Anarşist Düşler..


Atını yokuşa sür
Dökülsün eteğinden;


kaçak zamanlarda büyüttüğün yasak mısralar
Sokağa çıkma yasaklarının aranan yüzü sol cebinde,
sıcak renklere boya karakol duvarlarını

Bırak kalsın bakışlarındaki ahicengiz,
acı anlam yitirsin avuç içinde
gözlerinin çoğrafyasında dursun deniz,
sesiz sedasız kıvrılmış otururken bir köşede;
dinle, herkes aynı şarkıyı söylüyor;
“temiz kalmak için önce kirlenmelisin”

Deryası karartırken bakışlarını,
bir yudum içmelisin güneşten.
Toprağını sevmeli bahçendeki erguvan çiçekleri.
Şimdi; omuzlarını savurup geziniyorken;
dar sokakların arnavut kaldırımlı kederinde;
koltuğunun boşluğunda yankılanmalı sıcağın.


Oysa;

İncir çekirdeğine gizlenmiş gülümseyişti yaşamak
oyuncak evin, oyuncak çoçuğu ikilemi dirseğimde;
inanılması güç yalanların gerçek olduğu, dünyada
terleyen sırtıma konan mendil yakabilirdi canın en fazla
Tüketiyor güneşi ezber replikler,
Adam başı değil, küresel yanlızlığımız aç.
Hırs; dağılan şenliğin çöplerini topluyor
Evrenin sonsuz boşluğundayken silüet;
paylaşabiliriz, tinerci çoçuğun kirli elleriyle dünyayı
ve nar çiçeği bahçemiz..

Çiçek Aslan